Պատվի համար

Պետական դավաճանության հիմքով ու կանխորոշված ելքով պատերազմի ընթացքում ստացած բոլոր պարգևներից ու զինվորական կոչումներից հրաժարումը յուրաքանչյուր հայ զինվորի ու սպայի համար պատվի ու պատվախնդրության հարց է:

Հրաժարումը նշանակում է՝ մերժում, հրաժարումը նշանակում է՝ մեղադրանք:

Այդ քայլը նաև հարգանքի տուրք է զոհված զինակից ընկերների հիշատակի հանդեպ:

Ես ու շատ շատերը կցանկանային տեսնել ՊԱՏՎԱԽՆԴՐՈՒԹՅԱՆ բազմաթիվ այլ օրինակներ, հատկապես բարձրաստիճան զինվորականների շարքերից:

Պատմությունը կերտում են հաղթանակած զինվորականներն ու բանակները: Պարտության խարանից չմաքրված բանակը, բանակ չէ այլևս, հատկապես երբ այդ բանակն օգտագործել են դավադիր գործարքների համար:

Մեր բանակն ասելիք ու անելիք ունի, բայց այդ բանակը նախ և առաջ պետք է ներկայանալի լինի հաշիվ պահանջող պատվախնդիր զինվորականներով, այլ ոչ թե պետական դավաճանության համար հավաքագրված հանցախմբից մեդալներ, շքանշաններ ու կոչումներ ստացող անձնակազմով:

Հայկ ԴԵՄՈՅԱՆ

Մեկնաբանություններ